George Bacovia, "Μολύβι"

Κοιμούνται οι νεκροκάσες, μολυβένιες
και τ’ άνθη μολυβένια
η στολή πένθιμη ακόμα
κάθομαι και κρυώνω πλάι στο πτώμα
και τρίζουν οι ανθοδέσμες, μολυβένιες.

Η αγάπη μου κοιμάται, μολυβένια
σε άνθη μολυβένια
κι εγώ να την καλώ
κατάμονος… κρυώνω εδώ, πλάι στο νεκρό…
και τα φτερά βαραίνουν, μολυβένια.

____
μτφρ. Βίκτωρ Ιβάνοβιτς
βλ. και http://poeticanet.com/poets.php?show_cat=61