Ντάντη Σιδέρη, "Είναι η στενότητα της θάλασσας που σε τρομάζει"

Φέρε μου
το βυθισμένο σου πρόσωπο
στεφανωμένο φύκια το πικρό
χνούδι τής θάλασσας
- λοιπόν παρήλθε και για σένα
το βεγγαλικό φως -
θ' αλείψω μύρο
την άψογη σκληρότητα
θα βαλσαμώσω
- μια φανερή χειρονομία αγάπης -
για το ανέκλητο ταξίδι του
στα πλεούμενα.

___________
Από τη συλλογή Hinter dem Schlaf höre ich mich besser (Πίσω απ’ τους ύπνους με ακούω πιο καθαρά) (2001)

βλ. και: 
http://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=27775.0